W BLASKU MIŁOSIERDZIA
45/991 – 1 listopada 2024 r. B.
INTERNETOWE WYDANIE TYGODNIKA
Niedziela, 1 listopada 2024 r.
UROCZYSTOŚĆ
WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
Kolor szat liturgicznych: BIAŁY
Dzisiaj Kościół oddaje cześć wszystkim, którzy już weszli do chwały niebieskiej, a wszystkim pielgrzymującym na ziemi wskazuje drogę, która ich starszych braci zaprowadziła do świętości. Przypomina nam również prawdę o naszej wspólnocie ze świętymi, którzy otaczają nas opieką.
Teksty liturgii Mszy św.
ANTYFONA NA WEJŚCIE
Radujmy się wszyscy w Panu, * obchodząc uroczystość ku czci Wszystkich Świętych. * Z ich uroczystości radują się Aniołowie i wychwalają Syna Bożego.
WPROWADZENIE DO LITURGII
W radosną Uroczystość Wszystkich Świętych gromadzimy się na Eucharystii, aby wspominać i modlić się do tych wszystkich, którzy przebywszy trud ziemskiego pielgrzymowania, cieszą się chwałą zbawionych w niebie. Właśnie poprzez tę eucharystyczną ofiarę, poprzez uczestnictwo w Ciele i Krwi Pańskiej pragniemy jak najpełniej zjednoczyć się z nimi i wspólnie wychwalać Dobrego Boga za cuda, jakich dokonał w ich życiu oraz za to, że nas wszystkich powołał do udziału w swojej świętości.
CHWAŁA NA WYSOKOŚCI BOGU
Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, * przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty, * tylko Tyś jest Panem, * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym, w chwale Boga Ojca. * Amen.
KOLEKTA
Wszechmogący, wieczny Boże, Ty pozwalasz nam w jednej uroczystości czcić zasługi Wszystkich Świętych, † prosimy Cię, abyś dzięki wstawiennictwu tak wielu orędowników * hojnie udzielił nam upragnionego przebaczenia. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.
WPROWADZENIE DO LITURGII SŁOWA
Tematem przewodnim dzisiejszej liturgii słowa jest prawda o życiu wiecznym. Św. Jan w swej proroczej wizji ukazuje nam chwałę, jaką odbiera Bóg w niebie. Otaczają Go zbawieni ze wszystkich narodów, pokoleń i języków, ci, którzy dzięki mocy Chrystusa byli zdolni wypełnić błogosławieństwa z Ewangelii. Nas także powołał Bóg do świętości i otrzymamy ją, jeśli całą nadzieję położymy w Bogu i uwierzymy w słowa, które nieustannie kieruje do nas Bóg w Kościele.
PIERWSZE CZYTANIE
Triumf wybranych
Ap 7, 2-4. 9-14
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, a mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu: «Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy czoła sług Boga naszego». I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela.
Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy. I głosem donośnym tak wołają: «Zbawienie w Bogu naszym, Zasiadającym na tronie, i w Baranku».
A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czterech Istot żyjących, i na oblicze swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu, mówiąc: «Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen».
A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: «Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?» I powiedziałem do niego: «Panie, ty wiesz».
I rzekł do mnie: «To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili».
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNY
Ps 24 (23), 1b-2. 3-4b. 5-6 (R.: por. 6)
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
1 Do Pana należy ziemia i wszystko, co ją napełnia, *
świat cały i jego mieszkańcy.
2 Albowiem On go na morzach osadził *
i utwierdził ponad rzekami.
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
3 Kto wstąpi na górę Pana, *
kto stanie w Jego świętym miejscu?
4 Człowiek rąk nieskalanych i czystego serca, *
którego dusza nie lgnęła do marności.
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
5 On otrzyma błogosławieństwo od Pana *
i zapłatę od Boga, swego Zbawcy.
6 Oto pokolenie tych, którzy Go szukają, *
którzy szukają oblicza Boga Jakuba.
Refren: Oto lud wierny, szukający Boga.
DRUGIE CZYTANIE
Ujrzymy Boga takim, jakim jest
1 J 3, 1-3
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi:
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty.
Oto słowo Boże.
AKLAMACJA PRZED EWANGELIĄ
Mt 11, 28
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Przyjdźcie do Mnie wszyscy,
którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
EWANGELIA
Cieszcie się i radujcie,
albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie
Mt 5, 1-12a
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył usta i nauczał ich tymi słowami:
«Błogosławieni ubodzy w duchu, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni, którzy się smucą, albowiem oni będą pocieszeni.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.
Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.
Błogosławieni miłosierni, albowiem oni miłosierdzia dostąpią.
Błogosławieni czystego serca, albowiem oni Boga oglądać będą.
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Błogosławieni jesteście, gdy wam urągają i prześladują was i gdy z mego powodu mówią kłamliwie wszystko złe o was. Cieszcie się i radujcie, albowiem wielka jest wasza nagroda w niebie».
Oto słowo Pańskie.
REFLEKSJA NAD CZYTANIAMI
W drodze do nieba
ks. Leszek Smoliński
1. To my decydujemy w naszym życiu, czy chcemy być szczęśliwi. Większość ludzi sądzi, że wykształcenie, rodzina, status społeczny i pieniądze uczynią go szczęśliwym. A okazuje się, że tak się nie dzieje. Natomiast Bóg pragnie, aby człowiek upodobnił się do Niego, na ile to tylko jest możliwe. Dlatego Jezus każdego ze swoich uczniów zaprasza dziś na Górę Błogosławieństw, by otwierać ich serca na Bożą miłość, rozlaną przez Ducha Świętego. „Jezus, widząc tłumy, wyszedł na górę. A gdy usiadł, przystąpili do Niego Jego uczniowie. Wtedy otworzył swoje usta i nauczał ich…” (Mt 5,1-2). Kiedy wczytujemy się w orędzie Ewangelii, dostrzegamy w nim pewną dynamikę życia. Zakłada ona podążanie za Jezusem drogą ośmiu błogosławieństw, drogą szczęścia, drogą świętości. Jest to droga pod prąd, która jednak prowadzi do nieba. A „każdy chrześcijanin, na tyle, na ile się uświęca, staje się bardziej owocny dla świata” (Gaudete et exultate 33).
Na pytanie: „Jak można stać się dobrym chrześcijaninem?” – odpowiedź wydaje się prosta: trzeba, aby każdy – na swój sposób – czynił to, co mówi Jezus głosząc błogosławieństwa, będące swoistą „konstytucją Królestwa Bożego”. W nich zostało naszkicowane oblicze Mistrza, do którego ukazywania w życiu codziennym jesteśmy powołani (por. GE 63). Błogosławieństwa są komentarzem do przykazań Dekalogu i ich pogłębieniem. Stanowią „dowód tożsamości chrześcijanina”. Powinny więc być treścią naszego życia. Możemy nimi żyć tylko wówczas, gdy pozwolimy się prowadzić Duchowi Świętemu, który „przenika nas całą Swoją mocą i uwalnia nas od słabości egoizmu, lenistwa czy pychy” (GE 65).
2. Człowiek błogosławiony jest zanurzony w promieniach Bożej energii i otwarty na przyjęcie Bożego bogactwa. Dlatego poznaje wolę Bożą i podporządkowuje jej całe swoje życie. „Wszyscy jesteśmy powołani, by być świętymi, żyjąc z miłością i dając swe świadectwo w codziennych zajęciach, tam, gdzie każdy się znajduje” (GE 14). W realizacji Bożego wezwania do bycia świętym chodzi przede wszystkim o życie miłością i dawanie świadectwa. W jaki sposób? Żona czy mąż winni troszczyć się o siebie nawzajem, jak Chrystus troszczy się o swój Kościół. W przypadku pracownika świętość realizuje się przez uczciwe i kompetentne wypełnianie swojej pracy w służbie innym. W odniesieniu do rodziców czy dziadków świętość dotyczy uczenia dzieci naśladowania Chrystusa, zwłaszcza przez przykład własnego życia. Natomiast sprawujący władzę mają zdobywać świętość w walce o dobro i wyrzekanie się osobistych interesów na korzyść dobra wspólnego (por. GE 14).
Papież Franciszek proponuje, by uświęcać się zwyczajnie, na drodze małych gestów, jak powstrzymywanie się od złego mówienia o innych, cierpliwe i z miłością słuchanie innych, pomimo własnego zmęczenia, modlitwa na różańcu w chwili udręki, pełna miłości rozmowa na ulicy ze spotkanym ubogim (por. GE 16). Czasami Bóg zachęca nas do nowych nawróceń, by jego łaska mogła jeszcze bardziej zajaśnieć w naszym życiu, innym razem chodzi o udoskonalenie tego, co już czynimy, „żeby dokonywać zwykłych czynów w niezwykły sposób” (GE 17). Chodzi zatem o to, aby „każdy dokonywał rozeznania własnej drogi do świętości i by dawał na niej z siebie wszystko” (James Martin SJ).
3. Jezus przypomina też każdemu z nas: „Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?” (Mt 16,26). Współpracując z Duchem Świętym warto też pamiętać, aby „przeżywać chwilę obecną napełniając ją miłością” (GE 17). I w ten sposób „nie stawiać granic temu, co wielkie, co lepsze i najpiękniejsze, ale jednocześnie skupiać się na tym, co małe, na codziennym zaangażowaniu” (EG 169). Ks. prof. Edward Staniek zauważa: „Kto bowiem uwierzy w Chrystusa, wchodzi w dynamizm wiary i każdego dnia winien postawić kilka kroków na drodze jej rozwoju. Są to kroki doskonalenia mądrości i miłości. […] Ten dynamizm Ewangelii promieniuje z serca człowieka wierzącego i zastanawia wszystkich, którzy się z nim spotykają. On, będąc sobą, daje świadectwo mądrości i miłości, nie myśląc o tym. […] Mądry zawsze jest solą ziemi, nawet jeśli skromnie stoi na półce w kuchni, czekając na rękę, która nada nim smak pokarmom. Jest on również światłem świata, bo autorytet mądrości jest dostrzegany w otoczeniu – ten, kto potrzebuje jego rady, podchodzi do niego i pyta”.
Jezus uświadamia nam, że jeśli nie nawrócimy się do Boga, przez odważne podjęcie wezwania z Góry Błogosławieństw, nigdy nie odczujemy szczęścia płynącego z obcowania na co dzień z Bogiem i danej szansy przemieniania świata. Będziemy jedynie oddychać powietrzem chrześcijańskim, roztaczać wizje własnych możliwości oraz zazdrościć tym, którzy zaufali Bogu na serio i dotarli niebieskiej mety. Warto więc uświadomić sobie, że nie każde zaangażowanie uświęca. Zwłaszcza, jeśli jest „pobudzane niepokojem, pychą, koniecznością pokazania się i panowania” (GE 28). I „nie jest [też] prawdą, że intensywna praca stanowi przeszkodę w życiu modlitwy. Przeszkodą jest gorączka w pracy, pospiech. Nie intensywność rozprasza, ale nieład w pracy, bałagan. Właśnie brak intensywności i ‘obijanie się’ jest przeszkodą. Nie to jest ważne, czy człowiek pracuje powoli, czy szybko, ale czy jest zwarty wewnętrznie” (o. Piotr Rostworowski).
Ludzie Ośmiu Błogosławieństw dają czytelne świadectwo, że Jezus zmartwychwstał, że Jezus żyje, a świadczą o tym konsekwencją życia i mocą Ducha Świętego. Duch Boży również dziś i do każdego z nas kieruje wezwanie: Nie udawaj świętego, tylko po prostu bądź święty! Bądź święty – czyli żyj w zażyłości z Bogiem, bądź Jego przyjacielem, bo Holy Wins – Święty zwycięża. Nie siłą, nie mocą swoją – lecz mocą Chrystusa – Zwycięzcy. A największy nasz sukces to pokładanie w Nim nadziei i wytrwałe zdążanie, aby wziąć w posiadanie królestwo, przygotowane nam od założenia świata (por. Mt 25, 34b). Aktor Dariusz Kowalski wyznaje: „Gdyby nie Chrystus, dziś leżałbym w błocie. Dla wielu mogę być ciemnogrodem, ale o tym nie myślę, bo mnie interesuje Niebo, a nie to, co o mnie mówią i myślą ludzie”.
Odmawia się Wierzę w jednego Boga...
MODLITWA WIERNYCH
Przez przyczynę Wszystkich Świętych prośmy Boga, aby dał nam potrzebne łaski, a tym których Mu polecamy umacniał w dążeniu do świętości.
Za Kościół święty, aby uobecniając w Eucharystii śmierć i Zmartwychwstanie Chrystusa prowadził wszystkich ludzi do świętości. R. Obdarz nas, Panie, Twoją świętością.
Za biskupów, kapłanów, diakonów, aby ich osobista świętość stała się źródłem świętości wszystkich wiernych.
Za wszystkie ludy i narody ziemi, które są rozdarte przez nienawiść i wojny, aby Pan przyniósł im pokój i obdarzył nadzieją wolności.
Za cierpiących, osamotnionych, prześladowanych i żyjących w niesprawiedliwości, aby pamiętali, że ich nagroda wielka jest w niebie.
Za tych, którzy uprzedzili nas w drodze do wieczności, aby mieli udział we wspólnocie zbawionych i świętych.
Za nas tutaj obecnych, abyśmy przez codzienną, szarą pracę oraz modlitwę uświęcali siebie i innym pomagali w zbawieniu.
Boże, którego otacza wielka rzesza z każdego narodu, wszystkich pokoleń, ludów i języków, Ty jesteś naszym Ojcem; wysłuchaj modlitwy Twojego Kościoła i uczyń nas Twoim ludem, byśmy ze wszystkimi świętymi mogli głosić Twoją chwałę. Przez Chrystusa Pana naszego.
MODLITWA NAD DARAMI
Panie, nasz Boże, przyjmij łaskawie dary, które składamy na cześć wszystkich Świętych; † wierzymy, że cieszą się oni nieśmiertelnym życiem, * spraw, abyśmy doznawali ich pomocy w naszym dążeniu do Ciebie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PRZED PREFACJĄ
Wychwalajmy Boga za rzesze świętych ze wszystkich ludów i narodów. Dziękujmy Mu za dar świętości jaki otrzymaliśmy na chrzcie świętym i za jego pełną realizację w życiu wiecznym.
PREFACJA
69. Chwała niebieskiej Jerozolimy,
naszej Matki
Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, służne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.
Dzisiaj pozwalasz nam czcić Twoje święte miasto, * niebieskie Jeruzalem, które jest naszą Matką. * W nim zgromadzeni nasi bracia i siostry * wysławiają Ciebie na wieki. * Do niego spieszymy pielgrzymując drogą wiary * i radując się z chwały wybranych członków Kościoła, * których wstawiennictwo i przykład nas umacnia.
Dlatego z niezliczoną rzeszą Świętych i Aniołów * wysławiamy Ciebie, jednym głosem wołając...
ANTYFONA NA KOMUNIĘ
Mt 5, 8-10
Błogosławieni czystego serca, * albowiem oni Boga oglądać będą. * Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, * albowiem oni będą nazwani synami Bożymi. * Błogosławieni, którzy cierpią prześladowanie dla sprawiedliwości, * albowiem do nich należy Królestwo niebieskie.
MODLITWA PO KOMUNII
Boże, Tylko Ty jesteś święty i Ciebie wielbimy jako jedyne źródło świętości wszystkich zbawionych, † spraw, abyśmy z pomocą Twojej łaski osiągnęli pełnię miłości * i od Uczty eucharystycznej, która nas podtrzymuje w ziemskiej pielgrzymce, mogli przejść na ucztę w niebieskiej ojczyźnie. Przez Chrystusa, Pana naszego.
PRZED ROZESŁANIEM
Umocnieni Bożym błogosławieństwem i Bożymi obietnicami oraz przykładem świętych, idźmy odpowiedzieć życiem na Boże wezwanie do świętości.
UROCZYSTE BŁOGOSŁAWIEŃSTWO
K. Pan z wami.
W. I z duchem Twoim.
D. Pochylcie głowy na błogosławieństwo.
K. Bóg, który jest chwałą i radością Świętych, † pozwala wam dzisiaj obchodzić ich uroczystość, * niech wam błogosławi dzisiaj i zawsze.
W. Amen.
K. Niech wstawiennictwo Świętych uwolni was od zła obecnego, * a ich przykład niech was pociągnie do świętego życia w służbie Boga i bliźnich.
W. Amen.
K. Niech Bóg sprawi, abyście ze wszystkimi Świętymi radowali się w tej ojczyźnie, * którą przygotował dla dzieci Kościoła.
W. Amen.
K. Niech was błogosławi Bóg wszechmogący, * Ojciec i Syn, † i Duch Święty.
W. Amen.