por. Mt 3, 16-17

Gdy Jezus został ochrzczony, *

otworzyły się niebiosa *

i Duch Boży jak gołębica zstąpił na Niego, *

i zabrzmiał głos Ojca: *

Ten jest mój Syn umiłowany, *

w którym mam upodobanie.

 

Przez sakrament chrztu świętego wszyscy jesteśmy Kościołem, czyli członkami Mistycznego Ciała Chrystusa, który nieustannie gromadzi nas na świętej liturgii, abyśmy stawali się coraz to doskonalszą wspólnotą umiłowanych Jego dzieci.

Podczas tej Mszy świętej, podziękujmy Bogu za sakrament chrześcijańskiej inicjacji. Polecajmy naszych rodziców, chrzestnych, szafarza sakramentu – niech żywym Bóg błogosławi, a zmarłych obdarzy radością nieba.

Niech obrzęd pokropienia wodą święconą, przypomni nam moment chrztu świętego, a jednocześnie oczyści nas z wszelkich grzechowych zmaz.

 

Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, * przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty, * tylko Tyś jest Panem, * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym, w chwale Boga Ojca. * Amen.

 

 Wszechmogący, wieczny Boże, po chrzcie w Jordanie uroczyście ogłosiłeś,

że Chrystus, na którego zstąpił Duch Święty, jest Twoim umiłowanym Synem, †

spraw, aby Twoje przybrane dzieci, odrodzone z wody i Ducha Świętego, *

zawsze żyły w Twojej miłości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †

który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *

Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 

Pierwsze czytanie pochodzi z Księgi proroka Izajasza, zapowiada nam przyjście samego Boga, który „przychodzi z mocą” do każdego człowieka.

W drugim czytaniu z Listu świętego Pawła do Tytusa, dowiemy się, że Bóg zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym. Dzięki temu, tak jak Jezus, w dzisiejszej Ewangelii, staliśmy się umiłowanymi Synami, w którym sam Bóg ma w nas swe upodobanie.

Prośmy Ducha Świętego, aby pomógł nam przyjąć Boga w Jego Słowie, które daje życie.

 

Chwała Pana się objawi i zobaczy ją wszelkie ciało

Iz 40, 1-5. 9-11

Czytanie z Księgi proroka Izajasza

«Pocieszajcie, pocieszajcie mój lud!» – mówi wasz Bóg. «Przemawiajcie do serca Jeruzalem i wołajcie do niego, że czas jego służby się skończył, że nieprawość jego odpokutowana, bo odebrało z ręki Pana karę w dwójnasób za wszystkie grzechy».

Głos się rozlega: «Drogę Panu przygotujcie na pustyni, wyrównajcie na pustkowiu gościniec dla naszego Boga! Niech się podniosą wszystkie doliny, a wszystkie góry i pagórki obniżą; równiną niechaj się staną urwiska, a strome zbocza niziną. Wtedy się chwała Pańska objawi, razem ją każdy człowiek zobaczy, bo usta Pańskie to powiedziały».

Wstąp na wysoką górę, zwiastunko dobrej nowiny na Syjonie! Podnieś mocno twój głos, zwiastunko dobrej nowiny w Jeruzalem! Podnieś głos, nie bój się! Powiedz miastom judzkim: «Oto wasz Bóg! Oto Pan Bóg przychodzi z mocą i ramię Jego dzierży władzę. Oto Jego nagroda z Nim idzie i przed Nim Jego zapłata. Podobnie jak pasterz pasie On swą trzodę, gromadzi ją swoim ramieniem, jagnięta nosi na swej piersi, owce karmiące prowadzi łagodnie».

 

Ps 104 (103), 1-2a. 3b-4. 24-25.

27-28. 29b-30 (R.: por. 1a)

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

1          Błogosław, duszo moja, Pana, *

Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki!

Odziany w majestat i piękno, *

2          światłem okryty jak płaszczem.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

3          Chmury są Twoim rydwanem, *

            przechadzasz się na skrzydłach wiatru.

4          Wichry używasz za swych posłów, *

            sługami Twoimi ogień i płomienie.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

24        Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! †

            Ty wszystko mądrze uczyniłeś, *

            ziemia jest pełna Twoich stworzeń.

25        Oto jest morze, ogromne i szerokie, †

            a w nim żyjątek bez liku, *

            zwierząt wielkich i małych.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

27        Wszystko to czeka na Ciebie, *

            byś dał im pokarm we właściwym czasie.

28        Gdy im dajesz, zbierają, *

            gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

29        Kiedy odbierasz im oddech, marnieją *

            i w proch się obracają.

30        Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, *

            i odnawiasz oblicze ziemi.

Refren: Chwal i błogosław, duszo moja, Pana.

 

Chrystus zbawił nas przez obmycie odradzające

i odnawiające w Duchu Świętym

Tt 2, 11-14; 3, 4-7

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Tytusa

Ukazała się łaska Boga, która niesie zbawienie wszystkim ludziom i poucza nas, abyśmy wyrzekłszy się bezbożności i żądz światowych, rozumnie i sprawiedliwie, i pobożnie żyli na tym świecie, oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jezusa Chrystusa, który wydał samego siebie za nas, aby odkupić nas od wszelkiej nieprawości i oczyścić lud wybrany sobie na własność, gorliwy w spełnianiu dobrych uczynków.

Gdy ukazała się dobroć i miłość Zbawiciela naszego, Boga, do ludzi, nie ze względu na sprawiedliwe uczynki, jakie spełniliśmy, lecz z miłosierdzia swego zbawił nas przez obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym, którego wylał na nas obficie przez Jezusa Chrystusa, Zbawiciela naszego, abyśmy usprawiedliwieni Jego łaską, stali się w nadziei dziedzicami życia wiecznego.

 

por. Łk 3, 16

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Jan powiedział: «Idzie mocniejszy ode mnie;

On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem».

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

Chrzest Jezusa

Łk 3, 15-16. 21-22

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza

Gdy lud oczekiwał z napięciem i wszyscy snuli domysły w sercach co do Jana, czy nie jest Mesjaszem, on tak przemówił do wszystkich: «Ja was chrzczę wodą; lecz idzie mocniejszy ode mnie, któremu nie jestem godzien rozwiązać rzemyka u sandałów. On będzie was chrzcił Duchem Świętym i ogniem».

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił nad Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a z nieba odezwał się głos: «Ty jesteś moim Synem umiłowanym, w Tobie mam upodobanie».

 

Woda jako znak oczyszczenia i życia występuje w historii wszystkich niemal religii. Pojawia się więc często w księgach Starego Testamentu w wydarzeniach, które będą uważane jako zapowiedzi „chrztu ducha”, np. wydarzenie potopu czy przejście przez Morze Czerwone. Prorocy zapowiadali wylanie „wody oczyszczającej z grzechu” (Za 13,1). Ezechiel zaś związał ten fakt z przyszłym – na końcu czasów – „obmyciem przez Ducha Bożego” (36,24–28). Po okresie niewoli praktyki oczyszczeń tak się rozmnożyły, że sformalizowano je do ostateczności. Tę postawę skrytykuje Jezus jako niespełnienie wewnętrznej przemiany serca, a jedynie rytualne, powierzchowne obmycia. Pewnym przełomem w przeżywaniu obrzędu religijnego przez ludzi Starego Przymierza był chrzest Jana, który był chrztem jednorazowym, udzielanym na odpuszczenie grzechów i dla przemiany życia (por. Mk 1,4; Łk 3,10–14). Był on jedynie przygotowaniem – tak jak całe posłannictwo Jana – do przyjęcia duchem wiary obiecanego Mesjasza Pańskiego. To On, gdy przyjdzie, będzie udzielał „chrztu Duchem Świętym i ogniem” (Łk 3,16), powodującym doskonałe oczyszczenie i dającym początek nowego życia. Jan nie tylko przygotowywał ludzi na przyjście Syna Bożego, on całym swym życiem wskazywał na plan Boga, który się wypełnia, a gdy nadeszła „pełnia jego czasu” ukazał Jezusa, na „którym spoczął Duch Pański i w którym Ojciec ma upodobanie”. Jezus, przychodząc do Jana, by otrzymać chrzest pokuty, całkowicie poddaje się woli Ojca (Mt 3,14) – schodzi pokornie pomiędzy grzeszników, pomimo iż jest „podobnym do nas we wszystkim, z wyjątkiem grzechu”. Jan wskazuje na Jezusa jako na Baranka Bożego, który wziął na siebie grzech świata (J 1,29.36).

Ten chrzest w Jordanie, którego do końca nie rozumie sam Jan Chrzciciel mówiąc: „To ja potrzebuję chrztu od Ciebie, a Ty przychodzisz do mnie?” (Mt 3,14) – jest zapowiedzią i przygotowaniem „chrztu krwi”. jakim będzie śmierć Jezusa na szczycie Golgoty. Całe życie publiczne Jezusa będzie rozgrywało się pomiędzy tymi „dwoma chrztami”. Zaświadczy o tym w sposób niezwykły uczeń Jana Chrzciciela, a później umiłowany uczeń Jezusa – Jan Apostoł i Ewangelista, gdy mówi, że „woda i krew popłynęły z przebitego boku Jezusa” (J 19,34nn). Potwierdzenie tego świadectwa zostanie wypowiedziane w pierwszym Liście św. Jana w słowach, że „duch, woda i krew” – tworzą razem głęboką jedność (5,6–8). Chrzest Jezusa otrzymany od Jana został ukoronowany działaniem Ojca i wylaniem Ducha Świętego dla głoszenia Jezusa Jednorodzonym synem Bożym. Ten „chrzest ku śmierci” ma doprowadzić Jezusa do zmartwychwstania. Jego uwielbione, zmartychwstałe człowieczeństwo stanie się dla nas „duchem ożywiającym” (1 Kor 15,45). Będzie on również zapowiedzią zesłania Ducha Świętego na Kościół, a więc wspólnotę ludzi, którzy przez chrzest zostaną zanurzeni w tajemnicę życia, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa (Dz 1,5; 11,16).

Chrzest przyjmowany w Imię Jezusa sprawia, że każdy ochrzczony – każdy z nas – jest z Nim wewnętrznie związany i namaszczony darami Ducha Świętego. To On, Duch prawdy, ma nam przypomnieć wszystko, co Jezusowe, ma nas przekonać o grzechu i potrzebie Zbawiciela, jak również dać nam moc świadectwa wiary w świecie i aż po jego krańce. Chrzest w imię Jezusa jest obdarowaniem nas nowym życiem, prowadzi nas ku tajemnicy zmartwychwstania i życia wiecznego. Przez moc Ducha Świętego czyni nas „świątynią Bożą”, jak również przeznacza do współuczestnictwa z Bogiem w chwale nieba. Tam zaś i wówczas „nie będzie już Żyda ani poganina, nie będzie już niewolnika ani człowieka wolnego, mężczyzny i kobiety; wszyscy bowiem będziemy kimś jednym w Chrystusie Jezusie” (Ga 3,28), obmyci Jego krwią i namaszczeni Duchem Świętym.

 

Jako jedna rodzina dzieci Bożych, módlmy się z Jezusem, w Duchu Świętym do naszego Ojca.

1.         Módlmy się za Kościół święty, aby macierzyńską opieką otaczał wszystkie swoje dzieci. Ciebie prosimy.

2.         Módlmy się za Ojca Świętego, aby niestrudzenie głosił prawdę objawioną. Ciebie prosimy.

3.         Módlmy się za mających przyjąć chrzest święty, aby włączeni w Chrystusa uświęcali Jego Kościół. Ciebie prosimy.

4.         Módlmy się za tych, którzy oddali życie za wiarę, aby ich męczeńska krew była nasieniem nowych wyznawców w Chrystusa. Ciebie prosimy.

5.         Módlmy się za nas samych, abyśmy chrzest święty, który zanurzył nas w misterium Chrystusa, traktowali poważnie. Ciebie prosimy.

Boże, Ojcze, wysłuchaj naszych modlitw i przybądź nam z pomocą. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

 

 Boże, nasz Ojcze, przyjmij dary przyniesione ku uczczeniu objawienia się Twojego umiłowanego Syna, †

niech one przemienią się w ofiarę Chrystusa, *

który zgładził grzechy świata.

Który żyje i króluje na wieki wieków.

 

Uwielbiajmy Boga, że przez chrzest święty włączył nas do wspólnoty Jego umiłowanych dzieci.

 

7. Tajemnica chrztu Chrystusa

 Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, *

słuszne i zbawienne, *

abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, *

Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże.

Ty przez cudowne znaki nad wodami Jordanu *

objawiłeś nam tajemnicę chrztu nowego. *

Twój głos rozległ się z nieba, *

abyśmy uwierzyli, że Twoje Słowo zamieszkało wśród ludzi. *

 Duch Święty, zstępując w postaci gołębicy, *

dał świadectwo, że Chrystus, Twój Sługa, *

został namaszczony i posłany, *

aby głosić dobrą nowinę ubogim.

Dlatego łącząc się z Aniołami w niebie, *

wielbimy Ciebie na ziemi, *  

razem z nimi wołając...

 

J 1, 32. 34

Oto Ten, o którym Jan powiedział: *

Ja Go ujrzałem i daję świadectwo, *  

że On jest Synem Bożym.

        

 Posileni świętymi Darami, pokornie prosimy Cię, najłaskawszy Boże, †

spraw, abyśmy wiernie słuchając Twojego Syna *

zasłużyli na nazwę dzieci Bożych i rzeczywiście nimi byli.

Przez Chrystusa, Pana naszego.

 

Nakarmieni Słowem i Ciałem Zbawiciela, idźmy w naszą codzienność z radością, pokorą i łagodnością, jako umiłowane dzieci Boga.