W BLASKU MIŁOSIERDZIA


1/1002 – 5 stycznia 2025 r. C.


INTERNETOWE WYDANIE TYGODNIKA

 

5 stycznia 2025 r.

Niedziela rok „C”

 

II NIEDZIELA PO NARODZENIU PAŃSKIM (rok C)

 

Kolor szat liturgicznych - biały

 
 
ANTYFONA NA WEJŚCIE
por. Mdr 18, 14-15
Gdy wszystko było pogrążone w głębokim milczeniu, *
 a noc w swym biegu dosięgła połowy drogi, *
wszechmocne Słowo Twoje, Panie, *
 zstąpiło z nieba, z królewskiego tronu.

 

WPROWADZENIE DO LITURGII

            W pierwszą niedzielę Nowego Boku stajemy przed Panem, Bogiem naszym, by święcić ten dzień przeznaczony nią Jego chwałę i uwielbienie. U progu tego roku złóżmy postanowienie, że nie będziemy lekceważyć żadnego dnia świętego, że bez poważnej przyczyny nie opuścimy nigdy Mszy świętej, że w dzień Pański nie będziemy wykonywać żadnych niekoniecznych prac. Niechaj każdy z nas poweźmie teraz te święte posta­nowienia w swoim sercu. A Chrystus tu dzisiaj przychodzący niechaj obdarzy nas swoją mocą, abyśmy mogli wiernie wypełnić te wielkie przy­rzeczenia.

 

CHWAŁA NA WYSOKOŚCI BOGU

Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, * przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty, * tylko Tyś jest Panem, * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym, w chwale Boga Ojca. * Amen.

 

KOLEKTA

            Wszechmogący, wieczny Boże, Ty oświecasz wszystkich ludzi, którzy w Ciebie wierzą, †
napełnij cały świat Twoją chwałą *
i ukaż się wszystkim narodom w blasku Twojej prawdy.
Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †
który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *
Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 

WPROWADZENIE DO LITURGII SŁOWA

Mądrość Boża, którą ukazuje Stary Testament, zamieszkała wśród ludzi w Jezusie Chrystusie. On, zrodzony przed wszystkimi wiekami, objawił się światu przez swoje przyjście we Wcieleniu. W świetle tej wcielonej Mądrości człowiek może rozpoznać swoje powołanie, przeznaczenie i sens życia. Dlatego przyjęcie Chrystusa jest mądrością życia i darem Boga.

 

PIERWSZE CZYTANIE

Mądrość Boża mieszka w Jego ludzie
Syr 24, 1-2. 8-12
Czytanie z Mądrości Syracha
Mądrość wychwala sama siebie, chlubi się pośród swego ludu. Otwiera usta na zgromadzeniu Najwyższego i chlubi się przed Jego potęgą.
Wtedy przykazał mi Stwórca wszystkiego, Ten, co mnie stworzył, wyznaczył mi mieszkanie i rzekł: «W Jakubie rozbij namiot i w Izraelu obejmij dziedzictwo!»
Przed wiekami, na samym początku mnie stworzył i już nigdy istnieć nie przestanę.
W świętym przybytku, w Jego obecności, zaczęłam pełnić służbę i przez to na Syjonie mocno stanęłam. Podobnie w mieście umiłowanym dał mi odpoczynek, w Jeruzalem jest moja władza.
Zapuściłam korzenie w sławnym narodzie, w posiadłości Pana, w Jego dziedzictwie.

Oto słowo Boże.

 
PSALM RESPONSORYJNY
            Ps 147B, 12-13. 14-15. 19-20
(R.: por. J 1, 14)
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Albo: Alleluja.
12       Chwal, Jeruzalem, Pana, *
            wysławiaj twego Boga, Syjonie!
13       Umacnia bowiem zawory bram twoich *
            i błogosławi synom twoim w tobie.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Albo: Alleluja.
14       Zapewnia pokój twoim granicom *
            i wyborną pszenicą ciebie darzy.
15       Zsyła na ziemię swoje polecenia, *
            a szybko mknie Jego słowo.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Albo: Alleluja.
19       Oznajmił swoje słowo Jakubowi, *
            Izraelowi ustawy swe i wyroki.
20       Nie uczynił tego dla innych narodów, *
            nie oznajmił im swoich wyroków.
Refren: Słowo Wcielone wśród nas zamieszkało.
Albo: Alleluja.

           

           

DRUGIE CZYTANIE
Bóg przeznaczył nas na przybrane dzieci
Ef 1, 3-6. 15-18
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa; On napełnił nas wszelkim błogosławieństwem duchowym na wyżynach niebieskich – w Chrystusie. W Nim bowiem wybrał nas przed założeniem świata, abyśmy byli święci i nieskalani przed Jego obliczem. Z miłości przeznaczył nas dla siebie jako przybranych synów poprzez Jezusa Chrystusa, według postanowienia swej woli, ku chwale majestatu swej łaski, którą obdarzył nas w Umiłowanym.
Przeto i ja, usłyszawszy o waszej wierze w Pana Jezusa i o miłości względem wszystkich świętych, nie zaprzestaję dziękczynienia, wspominając was w moich modlitwach. Proszę w nich, aby Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, dał wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych.
Oto słowo Boże.
 
AKLAMACJA PRZED EWANGELIĄ
            Por. 1 Tm 3, 16
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
Chrystus został ogłoszony narodom,
znalazł wiarę w świecie, Jemu chwała na wieki.
Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.
 
EWANGELIA
Słowo stało się ciałem
J 1, 1-18
✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga. Wszystko przez Nie się stało, a bez Niego nic się nie stało, co się stało.
W Nim było życie, a życie było światłością ludzi, a światłość w ciemności świeci i ciemność jej nie ogarnęła.
Pojawił się człowiek posłany przez Boga, Jan mu było na imię. Przyszedł on na świadectwo, aby zaświadczyć o światłości, by wszyscy uwierzyli przez niego. Nie był on światłością, lecz został posłany, aby zaświadczyć o światłości.
Była światłość prawdziwa, która oświeca każdego człowieka, gdy na świat przychodzi.
Na świecie było Słowo, a świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego – którzy ani z krwi, ani z żądzy ciała, ani z woli męża, ale z Boga się narodzili.
A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
Jan daje o Nim świadectwo i głośno woła w słowach: «Ten był, o którym powiedziałem: Ten, który po mnie idzie, przewyższył mnie godnością, gdyż był wcześniej ode mnie».
Z Jego pełności wszyscy otrzymaliśmy – łaskę po łasce. Podczas gdy Prawo zostało dane za pośrednictwem Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa.
Boga nikt nigdy nie widział; ten Jednorodzony Bóg, który jest w łonie Ojca, o Nim pouczył.
Oto słowo Pańskie.

 

REFLEKSJA NAD CZYTANIAMI

Odwieczne Słowo

ks. Leszek Smoliński

Liturgia dzisiejszej niedzieli pozwala nam wysłuchać jeszcze raz uroczystej Ewangelii z dnia Narodzenia Pańskiego. Słyszymy dobrze znany fragment Prologu z Ewangelii według św. Jana, w którym przez Słowo Wcielone Bóg odkrywa prawdę o sobie. Św. Augustyn wypowiadając się o janowym Prologu mawiał, że: „powinien on być wpisany złotymi literami i umieszczony w kościołach na poczesnym miejscu”, takie jest bowiem jego bogactwo i znaczenie dla wiary chrześcijańskiej.

Kolejny raz wybrzmiewają więc naszych uszach i sercu słowa: „Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami”. Uświadamiamy sobie, że Bóg chciał być blisko człowieka, blisko każdego z nas, i dlatego przyszedł na ziemię. Jego przyjście wiąże się z konkretnymi darami, jak pokój, dobra nowina i życie dla wszystkich – nie tylko dla bogatych, ale i biednych, nie tylko dla mądrych i błyskotliwych, ale ludzi prostych. Pragnie obdarować wszystkich, bo jesteśmy braćmi tego samego Boga Ojca. Jezus przyjął ludzką naturę, z wyjątkiem grzechu. „Z Jego pełności wszyscyśmy otrzymali łaskę po łasce”. Radość z faktu, że „Dziecię nam się narodziło” jest związana z pewnością, że Bóg przyszedł na ziemię z miłości do nas. Chciał podzielić się tym, co ma największego. Od tego momentu zaczęła się nowa era życia na ziemi. Nawet w kalendarzu, niezależnie od wyznawanych przekonań, ludzie od tej szczególnej daty liczą aktualnie czas.

Odwieczne Słowo Miłości jest dla nas prawdziwym źródłem nadziei. Uświadamia nam, że na historię każdego indywidualnego człowieka, jak i całej ludzkości trzeba spojrzeć w kluczu „pełni czasu”. Okazuje się bowiem, że przyjście na świat Słowa Wcielonego jest zasadnicze tak dla poznania Boga, jak i dla człowieka zrozumienia samego siebie. Chrystus jest bowiem ostateczną odpowiedzią na najgłębsze pytania moralne i religijne człowieka – jak nauczał św. Jan Paweł II. Gdy bowiem u początku wszystkich innych religii stoi ludzkie poszukiwanie Boga, to w chrześcijaństwie początkiem jest Wcielenie Słowa, a więc inicjatywa Boga, który sam przychodzi, by mówić o sobie człowiekowi i wskazywać mu drogę dojścia do siebie oraz człowieka ku sobie prowadzić (por. TMA 6).

Św. Paweł dziś przypomina, że każdy z nas ma swoje miejsce w odwiecznym planie Boga. Nasze ziemskie życie, niezależnie od ilości lat spędzonych wśród najbliższych, będzie miało znaczenie na całą wieczność. Dlatego każda chwila jest ważna. Uświadamia nam to Jezus, dzięki któremu staliśmy się dziećmi Bożymi. „Jeśli Syn Boży w swą ziemską podróż mógł zabrać jedynie Miłość Ojca, znaczy to, że i my w podróż powrotną nie wyniesiemy stąd nic oprócz naszych słów, czynów miłości. Więcej są w stanie dokonać ci, którzy ufają nie tylko swoim siłom, ale mocy Miłości Bożej” (ks. Marcin Kowalski).

Ten sam Chrystus, który narodził się jako człowiek w Betlejem, to ten sam Bóg, który jest racją i zasadą istnienia świata, który wydobył go z chaosu i niebytu. Ten sam Chrystus, który narodził się jako człowiek w Betlejem, narodzi się także dziś w każdym z nas w czasie tej Mszy Świętej. Kiedy przyjmiemy Go w Komunii Świętej, to w naszych sercach naprawdę wypełni się cud Bożego Narodzenia. 

Odmawia się Wierzę w jednego Boga...

 

MODLITWA POWSZECHNA
            Bóg jest Mądrością, która w swej dobroci obejmuje wszechświat, prośmy więc w naszych modlitwach, by wejrzał na nasze ludzkie biedy, które Słowo Wcielone przyszło dzielić z nami.
    Módlmy  się,  by   światłość  Chrystusa  jaśniała w  życiu  wszystkich ochrzczonych. R.   Wysłuchaj, Boże, pokornej modlitwy.
    Módlmy się, by Chrystus, który przychodzi do swojej własności, został przyjęty w życiu naszego narodu, w naszych domach i naszych sercach.
    Módlmy się, by w czasach dzisiejszych byli ludzie, którzy swoim życiem świadczą o Bożej światłości.
    Módlmy się za tych, którzy swoją nadzieję pokładają w dobrach materialnych, aby zrozumieli wymowę ubogich narodzin Przedwiecz­nej Mądrości.
    Módlmy się za zmarłych, aby zostali opromienieni oglądaniem tej światłości, którą na ziemi poznali przez wiarę.
    Módlmy się o światłe oczy serca dla nas tu zebranych i dla tych wszystkich, których kochamy, byśmy poznali czyni jest nadzieja na­szego chrześcijańskiego powołania.
Boże, który tak ukochałeś ziemię, że na nią posłałeś Słowo Wcielone, .daj nam modlącym się do Ciebie miłość prowa­dzącą do źródeł prawdziwej mądrości. Przez Chrystusa Pana naszego.
 
MODLITWA NAD DARAMI
Wszechmogący Boże, uświęć złożone dary przez Narodzenie Twojego Syna, *
który wskazał nam drogę prawdy i obiecał życie wieczne.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
 
PRZED PREFACJĄ
Dziękujemy naszemu Najlepszemu Ojcu, że w Chrystusie, Wcielonej Mądrości pozwala nam rozpoznać nasze powołanie i odnaleźć sens i radość życia.
 
PREFACJA
4. Wcielenie odnawia wszechświat
            Zaprawdę, godne to jest, *
abyśmy Tobie, Ojcze święty, składali dziękczynienie, *
i sprawiedliwe, abyśmy Ciebie wychwalali, *
przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.
On będąc niewidzialnym Bogiem *
ukazał się naszym oczom w ludzkim ciele, *
zrodzony przed wiekami zaczął istnieć w czasie, *
aby podźwignąć wszystko, co grzech poniżył, *
odnowić całe stworzenie *
i zbłąkaną ludzkość *
doprowadzić do Królestwa niebieskiego.
Dlatego niebo i ziemia *
z uwielbieniem śpiewają Tobie pieśń nową * i
 my z wszystkimi zastępami Aniołów wysławiamy Ciebie, *
razem z nimi wołając...
 
ANTYFONA NA KOMUNIĘ
J 1, 12
Wszystkim, którzy Go przyjęli, *
Chrystus dał moc, *
aby się stali dziećmi Bożymi.
 
MODLITWA PO KOMUNII
            Panie, nasz Boże, pokornie Cię prosimy, †
przez działanie tego Sakramentu oczyść nas ze złych skłonności *
i spełnij nasze godziwe pragnienia.
Przez Chrystusa, Pana naszego.
 
PRZED ROZESŁANIEM
Na nasze postanowienie, że w tym roku nie zaniedbamy uczestnictwa w niedzielnej liturgii Mszy świętej, niech nas błogosławi Bóg Wszechmogący.