Jr 29, 11. 12. 14

Pan mówi: *

Myśli moje są myślami pokoju, a nie udręczenia. *

Wzywać Mnie będziecie, a Ja was wysłucham *

i sprowadzę do domu ze wszystkich krajów waszego wygnania.

 

 

Nasze życie w najlepszych jego latach jest poświęcone pracy zawodowej. Pracujemy, aby żyć, a żyjemy, aby pracować. Praca jest równocześnie ciężarem i radością. Dopiero w innym, nowym życiu u Boga, będzie nam dana pełnia, która we wszystkim nas uszczęśliwi.

Na początku tej Eucharystii, uznajmy naszą winę za popełnione grzechy, które niesiemy w ciężarze codzienności, prośmy Boga o przebaczenie.

 

 

Chwała na wysokości Bogu, * a na ziemi pokój ludziom dobrej woli. * Chwalimy Cię. * Błogosławimy Cię. * Wielbimy Cię. * Wysławiamy Cię. * Dzięki Ci składamy, * bo wielka jest chwała Twoja. * Panie Boże, Królu nieba, * Boże Ojcze wszechmogący. * Panie, Synu Jednorodzony, * Jezu Chryste. * Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca. * Który gładzisz grzechy świata, * zmiłuj się nad nami. * Który gładzisz grzechy świata, * przyjm błaganie nasze. * Który siedzisz po prawicy Ojca, * zmiłuj się nad nami. * Albowiem tylko Tyś jest święty, * tylko Tyś jest Panem, * Tylko Tyś Najwyższy, Jezu Chryste. * Z Duchem Świętym, w chwale Boga Ojca. * Amen.

 

 

Panie, nasz Boże, spraw, abyśmy znajdowali radość w Twojej służbie, †

 albowiem szczęście trwałe i pełne

 możemy znaleźć tylko w wiernym oddaniu się Tobie, *

Stwórcy wszelkiego dobra.

Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †

 który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *

 Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 

 

Zasiądźmy teraz do stołu słowa Bożego, który został syto zastawiony przez naszego Mistrza i Pana, Jezusa Chrystusa.

W pierwszym czytaniu z Księgi proroka Daniela dowiemy się, że ten dostąpi zbawienia, kto okaże się zapisany w księdze życia. Każdy zmarły zbudzi się z prochu ziemi i stanie przed Stwórcą na sądzie ostatecznym. Zapowiedź Sądu Bożego, mamy w dzisiejszej Ewangelii według świętego Marka.

Otwórzmy nasze uszy i serca, na Boże słowa, które dają nam zbawienie i życie wieczne w królestwie niebieskim.

 

 

Zmartwychwstanie w czasach ostatecznych

Dn 12, 1-3

Czytanie z Księgi proroka Daniela

W owym czasie wystąpi Michał, wielki książę, który jest opiekunem dzieci twojego narodu. Wtedy nastąpi okres ucisku, jakiego nie było, odkąd narody powstały, aż do chwili obecnej. W tym czasie naród twój dostąpi zbawienia: ci wszyscy, którzy zapisani są w księdze.

Wielu zaś, co śpi w prochu ziemi, zbudzi się: jedni do wiecznego życia, drudzy ku hańbie, ku wiecznej odrazie.

Mądrzy będą świecić jak blask sklepienia, a ci, którzy nauczyli wielu sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki i na zawsze.

 

 

            Ps 16 (15), 5 i 8. 9-10. 11 (R.: por. 1b)

Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.

5          Pan moim dziedzictwem i przeznaczeniem, *

            to On mój los zabezpiecza.

8          Zawsze stawiam sobie Pana przed oczy, *

            On jest po mojej prawicy, nic mną nie zachwieje.

Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.

9          Dlatego cieszy się moje serce i dusza raduje, *

            a ciało moje będzie spoczywać bezpiecznie,

10       bo w kraju zmarłych duszy mej nie zostawisz *

            i nie dopuścisz, bym pozostał w grobie.

Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.

11        Ty ścieżkę życia mi ukażesz, *

            pełnię radości przy Tobie

            i wieczne szczęście *

            po Twojej prawicy.

Refren: Strzeż mnie, o Boże, Tobie zaufałem.

           

 

Skuteczność ofiary Chrystusa

            Hbr 10, 11-14. 18

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Każdy kapłan Starego Testamentu staje codziennie do wykonywania swej służby i wiele razy składa te same ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Ten przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, «aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem pod Jego stopy». Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy.

 

 

            Por. Łk 21, 36

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,

abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Sąd ostateczny

Mk 13, 24-32

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«W owe dni, po wielkim ucisku, „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie” zostaną wstrząśnięte.

Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i „zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi po kraniec nieba”.

A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wydarzenia, wiedzcie, że to blisko jest, u drzwi.

Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».

 

 

 

Liturgia Słowa przedostatniej niedzieli roku liturgicznego kieruje naszą myśl ku czasom ostatecznym, ku drugiemu przyjściu Jezusa. To przyjście będzie powszechne i zauważalne. Jednak termin paruzji jest zakryty, wie o nim tylko Ojciec niebieski. Uczniowie powinni natomiast umiejętnie odczytywać znaki czasu. To ważne zadanie, które daje zdrowy, ewangeliczny osąd rzeczywistości przeszłej, teraźniejszej i przyszłej. Pomaga również budzić w sercu nadzieję, by nie popaść pesymizm czy rozpacz, które powodują poczucie ciągłego zagrożenia i niepewności oraz oczekiwania na nieuniknioną zagładę. Znaki czasu to wydarzenia życia doczesnego, przez które Bóg przemawia, powołuje do dialogu i występuje z konkretnym zadaniem przyjęcia obecnej sytuacji. Ważna jest więc ufność Bogu, że przez stworzenie świata, a zwłaszcza przez wydarzenie Jezusa Chrystusa, wkroczył On w historię świata tworząc z niej historię zbawienia. Przez wiarę człowiek także uczestniczy w tym wydarzeniu, a dzięki swoim decyzjom i wyborom może oddziaływać na świat i go zmieniać.

Jak przypomniał Sobór Watykański II, dzięki wierze w pomoc Ducha Świętego lud Boży „stara się w wydarzeniach, potrzebach i pragnieniach, w których uczestniczy z resztą ludzi naszej doby, rozpoznać, jakie w nich mieszczą się prawdziwe znaki obecności lub zamysłów Bożych” (KDK 11). W tych odniesieniach do sytuacji współczesnej chodzi jednak nie tylko o doczesną interpretacje znaków czasu, ale o spojrzenie teologiczne. I tak, wiara w powtórne życie Syna Człowieczego sprawia, że czas Kościoła posiada charakter jednego wielkiego oczekiwania. Pewne jest to, że paruzja będzie poprzedzona powszechnym uciskiem, różnymi kataklizmami i cierpieniami. Chrystus powróci, ponieważ „Ojciec nie sądzi nikogo, lecz cały sąd przekazał Synowi”. Ów sąd będzie dziełem wyzwolenia „z niewoli zepsucia, aby uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych”. Sąd Ostateczny będzie również konfrontacją ludzkich uczynków. Chrystus nalega, że najbardziej wiarygodnym świadectwem naszego życia będzie miłosierdzie okazane bliźnim. Wreszcie, sąd żywych i umarłych ukaże bezinteresowność daru Bożego, łaskę, jaką jest królestwo przygotowane nam od założenia świata.

Chrystus, który w zmartwychwstaniu odniósł zwycięstwo nad śmiercią, rozpoczął dla nas nowy sposób życia z Bogiem. Jezus wchodzi pierwszy do tego życia, aby przygotować miejsce dla swoich wybranych. W tym czasie chrześcijanie pozostają w nadziei, że pewnego dnia będą żyć z Chrystusem na wieki. Dlatego przez wiarę i sakramenty powinni być zjednoczeni z Nim już na ziemi ożywiając w sobie świadomość, że Sąd Ostateczny dotyczy wszystkich. Nikt nie będzie pozostawiony na uboczu.

Nikt nie wie, kiedy nastąpi paruzja. Trzeba zatem uwierzyć słowom Jezusa, który wzywa, aby już teraz owocnie korzystać z czasu łaski Bożej, modlić się i czuwać. A wtedy będziemy zawsze gotowi na spotkanie z Panem i przepełnieni nadzieją w Boże miłosierdzie, a nie pełni lęku przed nieznaną przyszłością, ślepym losem czy bliżej nieokreślonym przeznaczeniem.     

 

 

Módlmy się do Jezusa Chrystusa, który żył we wszystkim jako człowiek i jako człowiek pracował.

1.         Prośmy za duszpasterzy, którzy dźwigają ciężary i troski wszystkich ludzi.

(po każdym wezwaniu chwila ciszy)

2.         Prośmy za ubogich, bezdomnych, cierpiących, samotnych, ofiary wojen i prześladowań.

3.         Prośmy za polityków, którym zlecono rozwiązanie problemów socjalnych społeczeństw.

4.         Prośmy za przedsiębiorców, którzy troszczą się o pracę dla wszystkich.

5.         Prośmy za robotników, którym za ich pracę należy się godziwe wynagrodzenie.

6.         Prośmy za emerytów, którzy wypracowali sobie zabezpieczenie na starość.

Sprawiedliwy Boże, Ty kierujesz wszystkim według Twojej woli i tworzysz prawo między ludźmi. Daj wszystkim plony ich pracy przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

 

1.         Daj Ojcze, Papieżowi Franciszkowi i wszystkim biskupom tę samą ewangeliczną śmiałość, jaką miał Apostoł Piotr, w nauczaniu tych, którzy Cię nie znają i upominaniu grzeszników.

2.         Wesprzyj, Ojcze, sprawujących władzę i prawodawców; niech znajdą środki i sposoby, aby wesprzeć biednych, nakarmić głodnych, napoić spragnionych i przyodziać nagich.

3.         Włóż, Ojcze, Twoje słowo w usta kapłanów i umacniaj ich w dziele pocieszania cierpiących i wspierania wątpiących.

4.         Wspomóż, Ojcze, Twoją łaską wszystkich ochrzczonych i spraw, by przebaczali zniewagi, znosili cierpliwie osoby sprawiające im ból, służyli chorym, pielgrzymom i więźniom.

5.         Pociesz, Ojcze, nadzieją życia wiecznego, ludzi, którzy cierpiących z powodu śmierci swoich bliskich i przyjmij do raju naszych zmarłych, oczekujących na zmartwychwstanie ciała.

 

 

            Wszechmogący Boże,

spraw aby dar Tobie złożony wyjednał nam łaskę gorliwości w Twojej służbie *

i pomógł nam osiągnąć szczęśliwą wieczność.

Przez Chrystusa, Pana naszego.

 

 

Bogu Ojcu, chwała i część, za Jezusa Chrystusa, który dla naszego zbawienia składa ofiarę miłości na drzewie Krzyża

 

 

28. Misterium paschalne i lud Boży

           

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, a dla nas zbawienne, *

abyśmy Tobie składali dziękczynienie i Ciebie wychwalali, *

Panie, Ojcze niebieski, wszechmogący i miłosierny Boże, *

przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

On to cudownie sprawił, *

że przez wielkanocne misterium *

zostaliśmy uwolnieni z jarzma grzechu i śmierci *

i wezwani do chwały. *

Jesteśmy bowiem plemieniem wybranym, *

królewskim kapłaństwem, *

narodem świętym, ludem odkupionym *

i wszędzie głosimy wszechmoc Twoją, Boże, *

który nas wezwałeś z ciemności *

do Twojego przedziwnego światła.

Dlatego z Aniołami i Archaniołami *

 i z wszystkimi chórami niebios *

głosimy Twoją chwałę, *

razem z nimi wołając...

 

 

Ps 73, 28

Dla mnie jest szczęściem przebywać blisko Boga, *

 w Panu Bogu pokładać nadzieję.

 

 

Boże, Ty nas posiliłeś sakramentalnymi Darami, †

pokornie Cię błagamy, aby Ofiara,

którą Twój Syn polecił nam składać na swoją pamiątkę, *

przyczyniła się do wzrostu naszej miłości.

Przez Chrystusa, Pana naszego.

 

 

           Otwórzmy nasze serca na moc błogosławieństwa Bożego, które ma moc oświetlić wszystkie nasze mroki codziennego życia.