Iz 45, 8

Niebiosa, spuśćcie Sprawiedliwego jak rosę, *

 niech jak deszcz spłynie z obłoków, *

niech się otworzy ziemia i zrodzi Zbawiciela.

 

 

W tym ostatnim tygodniu czeka nas dużo pracy: musimy dokończyć świąteczne porządki w domu, mieszkania przyozdobić bożonarodzeniowymi dekoracjami. Czekają nas jeszcze ostatnie zakupy i przygotowanie świątecznych prezentów.

Obyśmy w wirze świątecznej aktywności, nie zapomnieli o najważniejszym, o Jezusie, który ma narodzić się w każdym ludzkim sercu. On nie chce przyjść na siłę, ale czeka na zaproszenie i na naszą zgodę. Powiedzmy Jezusowi już dzisiaj, na tej Eucharystii: przyjdź i zamieszkaj w naszych sercach.

Uznajmy naszą słabość i grzeszność przed Panem, aby podczas tej Eucharystii, Bóg mógł narodzić się po raz kolejny w człowieczym sercu.

 

 

 

            Wszechmogący Boże,

przez zwiastowanie anielskie poznaliśmy wcielenie Chrystusa, Twojego Syna, †

prosimy Cię, wlej w nasze serca swoją łaskę, *

abyśmy przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania.

Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, †

który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, *

Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

 

 

Słowo Boże w Liturgii Kościoła ukazuje nam dzisiaj fakt, że Mesjasz będzie pochodził z Betlejem i przyjdzie na ziemię, aby wypełnić wolę Ojca, który jest w niebie.

Maryja w Ewangelii, zostanie ukazana jako Matka oczekiwanego Mesjasza, w której Bóg objawił swoją obecność wobec wszystkich ludzi, a nie tylko wobec ludu izraelskiego. To szczególne wyróżnienie Maryi, budzi ogromną radość w sercu Elżbiety, bo oznacza, że Bóg zaczął realizować obietnicę odkupienia całego stworzenia.

 

 

Mesjasz będzie pochodził z Betlejem

Mi 5, 1-4a

Tak mówi Pan:

A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie wyjdzie dla mnie Ten, który będzie władał w Izraelu, a pochodzenie Jego od początku, od dni wieczności. Przeto Pan porzuci ich aż do czasu, kiedy porodzi mająca porodzić. Wtedy reszta braci Jego powróci do synów Izraela.

Powstanie On i paść będzie mocą Pańską, w majestacie imienia Pana, Boga swego. Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę aż po krańce ziemi. A On będzie pokojem.

 

 

 

            Ps 80 (79), 2ac i 3b. 15-16. 18-19 (R.: por. 4)

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

2          Usłysz, Pasterzu Izraela, *

            Ty, który zasiadasz nad cherubami!

3          Wzbudź swą potęgę *

            i przyjdź nam z pomocą.

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

15       Powróć, Boże Zastępów, *

            wejrzyj z nieba, spójrz i nawiedź tę winorośl.

16       Chroń to, co zasadziła Twoja prawica, *

            latorośl, którą umocniłeś dla siebie.

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

18       Wyciągnij rękę nad mężem Twej prawicy, †

            nad synem człowieczym, *

            którego umocniłeś w swej służbie.

19       Już więcej nie odwrócimy się od Ciebie, *

            daj nam nowe życie, a będziemy Cię chwalili.

Refren: Odnów nas, Boże, i daj nam zbawienie.

           

 

Chrystus przychodzi spełnić wolę Ojca

Hbr 10, 5-10

 

Czytanie z Listu do Hebrajczyków

Bracia:

Chrystus, przychodząc na świat, mówi: «Ofiary ani daru nie chciałeś, ale Mi utworzyłeś ciało; całopalenia i ofiary za grzech nie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę – w zwoju księgi napisano o Mnie – aby spełnić wolę Twoją, Boże».

Wyżej powiedział: «Ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie», choć składane są zgodnie z Prawem. Następnie powiedział: «Oto idę, aby spełnić wolę Twoją». Usuwa jedną ofiarę, aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze.

 

 

 

            Łk 1, 38

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

Oto ja służebnica Pańska,

niech mi się stanie według słowa twego.

Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja.

 

 

Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza

Łk 1, 39-45

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała:

«Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».

 

 

 

           

 

Zanim Jezus nauczył się chodzić, zanim powiedział pierwsze słowo, zanim uczynił pierwszy cud, mógł już udać się do drugiego człowieka w Niej – w Maryi. Ona umożliwiła Mu dotarcie do człowieka, zanim On urodził się jako człowiek. Ona stała się pierwszym apostołem. Tak zostało na zawsze. Również i dziś Maryja przybliża Jezusa najszybciej. Łukasz mó-wi, że Jej droga odbywała się w pośpiechu. Możemy to tak rozumieć, że Jej droga przybliżania nam Jezusa jest szybsza niż zwykła droga dochodzenia do Niego.

Kiedy czytamy, że Maryja weszła do domu Elżbiety i ją pozdrowiła, nie możemy oprzeć się skojarzeniu ze zwiastowaniem. Zachowała się dokładnie tak jak anioł Gabriel. Jej osobiste spotkanie z Gabrielem sprawiło, że tak samo zaczęła zachowywać się wobec tych, którym przynosiła Jezusa i przynosi.

Być może i ty, jak Elżbieta, oczekujesz kogoś, kto by przyniósł ci odmianę życia. Elżbieta wyraźnie zmieniła się po ujrzeniu Maryi, poczuła napełnienie Duchem Świętym. Być napełnionym, to nie czuć w sobie pustki. Czujemy ją zawsze, dopóki szukamy spełnienia we wszystkim oprócz Boga. Począwszy od chipsów, a skończywszy na filmach, nic nie da człowiekowi poczucia pełni i satysfakcji z istnienia, oprócz Ducha Świętego.

Każdy człowiek wybiera najszybszą drogę do osiągnięcia jakiegokolwiek celu. Denerwujemy się na opóźnienie pociągu. Odczuwamy wstyd, gdy sami się spóźniamy. Bóg się nie spóźnia. Dał nam nawet szansę spotkania z Nim szybciej, niż gdybyśmy tego oczekiwali. Tą szansą jest Maryja. Wystarczy jeden Różaniec, który zadziała jak telefon interwencyjny, i jesteśmy w ramionach Ducha Świętego. Przestrzeń, którą Syn Boży choćby raz dotknął swoją obecnością, na zawsze staje się przestrzenią dotykającą Jego Obecnością. Jej łono, Jej wnętrze, Jej serce zostało wypełnione obecnością Ducha Świętego i obecnością Jezusa, i tak już zawsze będzie. Spotykając Ją, nie sposób uniknąć spotkania Jezusa. Ci, którzy zastanawiają się, czy modlić się do Jezusa, czy do Maryi, nie wiedzą, że takie rozdzielenie jest niemożliwe. Jeden z moich przyjaciół prowadził dyskusję z pastorem zboru zielonoświątkowego. W pewnej chwili zapytał go o to, do kogo ludzie z jego wspólnoty przychodzą prosić o modlitwę wstawienniczą. Odpowiedział, że do niego. Wtedy zapytał go, dlaczego. Na co zdziwiony pastor odrzekł, że ludzie uważają modlitwę pasterza za skuteczniejszą, ponieważ sądzą, że pasterz wspólnoty ma bliższy kontakt z Jezusem. Mój przyjaciel dalej pytał, czy gdyby istniała osoba na ziemi, która znałaby Jezusa najbliżej, to czy pozwoliłby swoim owieczkom do niej się udawać? Odpowiedział, że tak. Tym razem już wyraźnie zapytał, czy zna kogoś na świecie, kto miałby bliższy kontakt z Jezusem niż Jego Matka. Oczywiście ów pastor nie dał się przekonać, ale my pozwólmy sobie na pospieszny kontakt z Jezusem, czyli na przyjęcie Maryi choćby dziś, kiedy Jego przyjście jest tak bliskie.

 

 

 

Módlmy się do Jezusa Chrystusa, który przychodzi do nas w każdej Eucharystii, zanieśmy nasze pokorne prośby.

 

1.         Za Kościół święty, aby dla świata był znakiem nadziei i ocalenia. Ciebie prosimy.

2.         Za pasterzy Kościoła, aby z odwagą bronili praw Boga na ziemi. Ciebie prosimy.

3.         Za niewierzących, aby mroki ich niewiary rozproszyła miłość Boga przychodząca na ziemię. Ciebie prosimy.

4.         Za rodziców spodziewających się narodzin dziecka, aby z radością przyjęli nowe życie. Ciebie prosimy.

5.         Za chorych, osamotnionych i prześladowanych, aby radość betlejemskiej nocy napełniła ich serca nadzieją i pokojem. Ciebie prosimy.

6.         Za nas tu zgromadzonych, abyśmy w naszym otoczeniu byli świadkami przychodzącego Boga. Ciebie prosimy.

 

Panie, Twoje obietnice są większe, aniżeli nasze wyobrażenia. Pomnóż naszą nadzieję i obdarz nas Twoją miłością. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

 

 

            Panie, nasz Boże, niech Twój Duch,

który swoją mocą przeniknął Najświętszą Dziewicę Maryję, *

 uświęci dary złożone na Twoim ołtarzu.

Przez Chrystusa, Pana naszego.

 

 

Panu Bogu, który jedynie i w pełni jest mądry i wierny, śpiewajmy wespół z chórami aniołów i świętych hymn uwielbienia i chwały, dziękując za dane nam obietnice mesjańskie.

 

 

2. Dwa oczekiwania na przyjście Chrystusa

Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, *

słuszne i zbawienne, *

abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, *

Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże, *

przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

Jego przepowiadali wszyscy Prorocy, *

Dziewica Matka oczekiwała z wielką miłością, *

Jan Chrzciciel zwiastował Jego przyjście *

i ogłosił Jego obecność wśród ludu. *

On pozwala nam z radością przygotować się *

na święta Jego Narodzenia, *

aby gdy przyjdzie, *

znalazł nas czuwających na modlitwie *

i pełnych wdzięczności.

Dlatego z Aniołami i Archaniołami, *

i z wszystkimi chórami niebios *

głosimy twoją chwałę, *

razem z nimi wołając...

 

 

Iz 7, 14

Oto Panna pocznie i porodzi Syna, *

i nazwą Go imieniem Emmanuel.

 

 

            Wszechmogący Boże,

w Najświętszym Sakramencie przyjęliśmy zadatek wiecznego zbawienia, †

spraw, niech nasza gorliwość wzrasta w miarę zbliżania się święta, *

abyśmy godnie obchodzili tajemnicę Narodzenia Twojego Syna.

Który żyje i króluje na wieki wieków.

 

 

Idźmy z Bożymi obietnicami i mocą błogosławieństwa Pańskiego, by nieść ludziom Jezusa Chrystusa, który do nas przychodzi. Bądźmy zwiastunami i świadkami Dobrej Nowiny, aby wszyscy ludzie – podobnie jak Maryja – przyjęli Jezusa jako Pana i Zbawcę.